Organisatie: Gemeente Nijmegen
Naam: Maaike de Jager & Maurice Nooijen
Functie: Procesmanagers in Nijmegen
Maaike en Maurice hebben een aantal dingen gemeen. Beide hebben een achtergrond in maatschappelijk werk. Maurice heeft 15 jaar in de uitwerking gezeten. Sinds 2001,heeft hij vooral bij het jeugd/jongerenwerk rondgelopen op verschillende plekken in het land. Het was een bewuste keuze om op straat te zijn. In 2011 is Maurice binnen het Tandem als projectleider innovatie en ontwikkeling aan de slag gegaan. In Nijmegen proberen ze nieuwe dingen uit om te kijken wat verbeteringen kunnen zijn van het welzijn. Dit doen zij samen met heel veel uitvoerders die in Nijmegen actief zijn.
Maaike is aan de slag gegaan als jeugdverpleegkundige. Meerdere jaren was zij werkzaam op het consultatiebureau als verpleegkundige en binnen de GGD. Sinds 1 januari 2017 is de overstap gemaakt naar een functie als procesmanager Verwijsindex in Nijmegen. Dat is niet alleen de gemeente Nijmegen, maar ook de 8 gemeenten er omheen. Een flinke klus. Voorheen was er 10 uur per week vrij gemaakt voor de Verwijsindex. Maar de voorgangster van Maaike & Maurice heeft aangegeven dat het niet werkte op deze manier. Het geven van trainingen lukte nog net. Echter dat ging eigenlijk ook nog niet eens goed binnen die uren. Zij heeft zelf het stuk geschreven waar men ermee aan de slag is gegaan. Hier zijn zijn 30 uur uitgekomen. Hier zijn we mee gestart.
De Verwijsindex is zo’n mooi instrument we moeten met elkaar het succes maken!
Investeren in een trainingsprogramma stimuleert het gebruik van de Verwijsindex
Investeren in een trainingsprogramma, houdt niet op bij één of twee keer trainen. Maar het begint eigenlijk bij een persoon binnen de instelling die de bevlogenheid heeft om daar mee aan de slag te gaan en als vraagbaak te dienen. Wij zijn begonnen om in binnen één jaar tijd drie keer een training te geven organisatie breed. De eerste training is eigenlijk een bekende training die in het gehele land wordt gegeven. Kennis, procedures doorlopen, zeggen wat het is, heel veel zenden. De tweede training hebben we heel bewust niet van te voren ingevuld. We wilden dat ze met voorbeelden van casussen zouden komen om met collega’s te bespreken of je dit wel of niet in de Verwijsindex moet zetten. Ook casussen waar goede en minder goede ervaringen in werden gedeeld. Dat hielp heel erg om van elkaar te leren waar de kansen en mogelijkheden lagen maar ook waar de moeilijkheden lagen. In de 2e training hebben we dat per werksoort gedaan. Dus jongeren werkers bij de jongeren werkers en de school werkers bij elkaar en de begeleiders bij elkaar. De derde training dan worden de werksoorten gecombineerd, zodat iedereen van elkaar gaat leren ook over de werksoort heen. Dat gaan we hopelijk met Rotterdam doen! Rotterdam is een goed voorbeeld van hoe er met de Verwijsindex wordt gewerkt.